Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Πειραματιστήκαμε με το νερό

1. Ελέγξαμε την αντίδραση του νερού στα συναισθήματα εφορμούμενοι από τα πειράματα τουMasaru Emoto. (παρακολουθήστε το ανάλογο βίντεο στην υπερσύνδεση).
Σύμφωνα με την μελέτη που έχει διεξάγει ο Masaru Emoto το νερό έχει την ιδιότητα να μετασχηματίζεται ανάλογα με αυτό που νιώθουμε και σκεφτόμαστε. Αν λοιπόν τοποθετήσουμε ένα ποτήρι νερό σε ένα τραπέζι και του «μεταφέρουμε» θετική ενέργεια, συναισθήματα αγάπης και τα σχετικά αυτό μετασχηματίζεται. Αν το τοποθετήσουμε σε ψυκτικό θάλαμο μπορούμε να το εξετάσουμε όταν παγώσει σε μικροσκόπιο και να δούμε τη κρυσταλλωμένη του μορφή η οποία είναι διαφορετική ανάλογα με τα συναισθήματά μας.
Σε νερό που μεταφέρθηκαν αρνητικά συναισθήματα είχαμε άναρχες ή άσχημες μορφές ενώ στο νερό που μεταφέρθηκαν θετικά συναισθήματα είχαμε συμμετρία και λαμπρότητα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείτε από 60 – 80 % νερό ανάλογα , και επομένως όταν υπάρχει η δυνατότητα να επηρεάσουμε τη δομή του νερού στο σώμα μας τότε επηρεάζουμε και κατ επέκταση τον οργανισμό μας, τον εγκέφαλο μας κτλ.
 Τα μέλη της περιβαλλοντικής έβαλαν απλό νερό βρύσης σε αποστειρωμένα βαζάκια με τις ενδείξεις "αγάπη" και "μίσος". Μίλαγαν σε κάθε βάζο με τα ανάλογα συναισθήματα για μία εβδομάδα (εδώ υπήρχε πολύ μεγάλη περιέργεια από τους συμμαθητές μας και κάποια καζούρα).
Μετά από αυτή την ψυχαναλυτικής φύσεως άσκηση, βάλαμε σταγόνες από το νερό του καθενός σε δειγματοληπτικά γυαλάκια με την ένδειξη μίσος και αγάπη και τα παγώσαμε.
ο σκοπός ήταν να μπορέσουμε να διακρίνουμε κάποια διαφορά στην κρυστάλλωση του νερού αλλά τα μικροσκόπιά μας αφενώς δεν είχαν ίσως επαρκή μεγέθυνση αφετέρου έλιωναν τα δείγματα με την θερμότητα της λάμπας.

2. Τονίσαμε τη θερμοχωρητικότητα του νερού

Παίρνοντας ένα μπαλόνι γεμάτο με νερό και ένα μπαλόνι φουσκωμένο με αέρα παρατηρήσαμε ότι το μπαλόνι με τον αέρα έσκασε αμέσως πάνω από φλόγα κεριού ενώ το μπαλόνι με το νερό δεν έσκασε κι΄ας μαύρισε πάνω στη φλόγα.


3. Δείξαμε πώς να ανάβεις φωτιά με το νερό

Δημιουργώντας ουσιαστικά έναν συγκλίνοντα φακό με νερό και μεμβράνη κουζίνας συγκεντρώσαμε τις ηλιακές ακτίνες σε ένα σηείο και το χαρτί από κάτω κάηκε.

4. Έγινε προσομοίωση στο εργαστήριο της πηγής Γοργοποτάμου
Σκοπός ήταν να δείξουμε την φυσική και χωρίς άντληση πορεία του νερού από την πηγή Γοργοποτάμου στην Δεξαμενή της ΔΕΥΑΛ στον Άγιο Λουκά Λαμίας. Με δύο συγκοινωνούντα δοχεία αυτό έγινε κατανοητό στους μαθητές. Επαληθεύσαμε τις υποθέσεις μας με την παρατήρηση και την εύρεση του υψομέτρου της Πηγής στον Γοργοπόταο που είναι λίγο μικρότερο από το υψόετρο της Δεξαμενής στον Άγιο Λουκά.

5.Δραματοποιήσαμε τον μύθο του Ηρακλή
Για να τονίσουμε την σημασία του νερού και στην αρχαιότητα, δραματοποιήσαε με Παντομίμα τον μύθο του τέλους του Ηρακλή όπου  για να αποτοξινωθεί από το δηλητήριο του χιτώνα του κάνει μπάνιο στα Ιαματικά λουτρά και ο Δίας για να απαλύνει τον πόνο του επεβαίνει ώστε να αναβλύσει νερό και να τον ξεπλύνει.

6.Δημιουργήσαμε αφίσες ευαισθητοποίησης στο σχολείο 
Για να προλάβουε την άσκοπη χρήση του νερού στις βρύσες του σχολείου δημιουργήσαμε αφίσες με κολλάζ αλλά και 
ζωγραφιές ματητών με κεντρική ιδέα: ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ.





























Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Ποδηλασία σε Ασωπό και Λουτρά Δαμάστας

Την Κυριακή 14 Απριλίου 2016 ξεκινήσαμε με μια μικρή ομάδα παιδιών και γονιών για την προγραμματισμένη ποδηλασία.
Το νερό το εξετάσαμε φέτος ως πηγή έμπνευσης, ως μέσο για τις ανθρώπινες δραστηριότητες και στην ποδηλασία ο σκοπός ήταν να τονίσουμε την προέλευση του νερού, την σημασία που του έδινε (και δίνει) ο άνθρωπος μέσα από τους μύθους που πλάθει γύρω από το νερό, αλλά και την ιαματική δράση του νερού στις θερμές πηγές.

Σε μία ημέρα διακοπών δυστυχώς λίγοι μαθητές  ήταν συνεπείς και ήρθαν στο σημείο συνάντησης αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι είχαμε για πρώτη φορά (στα χρόνια που διοργανώνω περιβαλλοντικές ποδηλασίες) και συμμετοχή γονέων. Η συμβολή τους ήταν πολύτιμη και τους ευχαριστώ πολύ.

Στο Φαράγγι του Ασωπού
Στο φαράγγι του Ασωπού η ομάδα αναπαρέστησε με παντομίμα τον μύθο του τέλους της ζωής του Ηρακλή. Διαβάστε τον μύθο εδώ
Ο Ασωπός ήταν αρκετά βαθύς (λόγω εποχής) και αναγκαστήκαμε κάποιοι να μπούμε μέσα στο ποτάμι για να περάσουμε απέναντι και κάποιοι άλλοι να σκαρφαλώσουμε στην μισογκρεμισένη γέφυρα.

Το πεσμένο γεφύρι προσφέρει μία στεγνή αλλά αρκετά απότομη πρόσβαση στο ποτάμι.
Παγωμένο νερό σε μια όχι τόσο ζεστή μέρα
Ο Κένταυρος Νέσσος προσπαθεί να κλέψει τη Διηάνειρα και ο Ηρακλής τον σκοτώνει με το τόξο του.
Ο καιρός ήταν άστατος και δεν καθήσαμε πολύ στο ποτάμι. Κόψαμε δρόμο από χωματόδρομους και βγήκαμε λίγο πριν τη Δαμάστα. Στα λουτρά Δαμάστας (Ψωρονέρια) είχε λίγο κόσμο και  είμασταν αρκετή ώρα μέσα. Μία ακόμη φορά σε περιβαλλοντική εκδρομή ... άρχισε να βρέχει. Γυρίσαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε στην Λαμία και δεν κάναμε δειγματοληψία του νερού και σχηματική αναπαράσταση του θερμού πεδίου.

Λίγοι μαθητές και τρεις γονείς
Για να υπάρχει όμως μία αναφορά στα θερμά λουτρά Δαμάστας, θα γίνει εδώ μία αναφορά. Τα λουτρά Δαμάστας ανήκουν στις ιαματικές πηγές. Ιαματικές πηγές ονομάζονται οι πηγές τα νερά των οποίων έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Τα ιαματικά νερά πηγάζουν μέσα από πετρώματα και κατά τη διαδρομή τους μέχρι την επιφάνεια της Γης, αποκτούν τα μεταλλικά συστατικά τους στα οποία οφείλεται και η θεραπευτική τους δράση. Στη Δαμάστα βέβαια, το νερό είναι βρόχινο που κατεισδύει σε βαθύτερα στρώματα, θερμαίνεται και εμπλουτίζεται με άλατα και μέταλλα από τα υπερκείμενα πετρώματα.
 Οι θεραπευτικές ιδιότητες των νερών αυτών ήταν γνωστές από τα ιστορικά χρόνια. Ο Ηρόδοτος φέρεται να είναι ο πρώτος που παρατήρησε την θεραπευτική τους επίδραση στον άνθρωπο, ενώ ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με το αντικείμενο, κατηγοριοποίησε τις πηγές και κατέγραψε τις ασθένειες στις οποίες είχαν ευεργετική επίδραση.
Ανάλογα με τη σύνθεση των μεταλλικών νερών τους, οι ιαματικές πηγές μπορούν να ορισθούν ως αλκαλικές, σιδηρούχες, θειούχες, ραδιενεργές κλπ.  στα λουτρά Δαμάστας είναι υδροθειούχα η πηγή με θερμοκρασία 35-37 βαθμούς Κελσίου. Η θεραπευτική τους δράση είναι τριπλής φύσεως: μηχανική, θερμική και χημική. Η μηχανική δράση οφείλεται κυρίως στην άνωση και στην υδροστατική πίεση. Η θερμική δράση οφείλεται στη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ νερού και ανθρώπινου σώματος. Η χημική δράση οφείλεται στην επαφή του δέρματος με τα μεταλλικά στοιχεία του νερού καθώς και στην διείσδυσή τους σε αυτό. Ανάλογα με το είδος της υδροθεραπείας, έχουμε την εσωτερική υδροθεραπεία, όταν τα ιαματικά νερά χρησιμοποιούνται για πόση (ποσιθεραπεία) και την εξωτερική υδροθεραπεία, όταν τα ιαματικά νερά χρησιμοποιούνται για λουτρό (λουτροθεραπεία).

Τα Ψωρονέρια λέγονται έτσι γιατί θεωρείται ότι θεραπεύουν δερματικές παθήσεις (ψωρίαση) αλλά λόγω της χαμηλής σχετικά θερμοκρασίας είναι ιδανικά για ρευματοπάθειες.







Στην επιστροφή είχε ψιλόβροχο και κίνηση. Οι οδηγοί σε πολλές περιπτώσεις κινούνταν με αδικαιολόγητα μεγάλη ταχύτητα.



Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Η Ιστορία του νερού στην Λαμία (για αν αποκατασταθούν οι ανακρίβειες των παιδιών στο προηγούμενο άρθρο)

 Η ύδρευση  για την Λαμία υπήρξε ανέκαθεν ένα μεγάλο πρόβλημα. Όχι μονάχα γιατί το νερό της ήτανε λιγοστό μα και γιατί προξενούσε ένα σωρό αρρώστιες.
   Μέχρι τα 1929, που επιτέλους απόχτησε και αρκετό  και υγιεινό νερό, η ύδρευση γινότανε από πήγες, πηγάδια και στέρνες.Η περιοχή  που βρίσκεται ανάμεσα στη συνοικία των Γαλανέικων και λίγο πιο πάνω απ’ το Δημοτικό Θέατρο, λεγόταν  Πηγαδούλια.


Σύνθεση του ζωγράφου Κορναράκη στα 1959 με θέμα την ύδρευση της πόλης.Στο κέντρο η βρύση του Αγίου Λουκά

 Όνομα που της δόθηκε απ’ τις πολλές πηγές και τα πηγάδια της. Απ’ εδώ έπαιρναν νερό όλοι οι κάτοικοι της βορινής πλευράς της πόλης και με τούτο το νερό πότιζαν τους λαχανόκηπους που  αφθονούσαν  εκείνα  τα χρόνια.
   Στην αρχή των Πηγαδουλίων, απέναντι απ’ το φούρνο του Μούρτζου που ξεκίνησε τη λειτουργία του στα 1910, βρισκόταν η γραφική βρύση του Αχμέτ Αγά με το άφθονο και πηγαίο της νερό.Κράτησε  μέχρι τώρα, στα τελευταία χρόνια, όπου η δικιά  μας αφροντισιά και το “το σύνδρομο του τσιμέντου” την κατάστρεψαν. Τη στερέψανε.Οι κάτοικοι της συνοικίας των Αγίων Θεοδώρων παίρνανε νερό απ’ την πηγή  που  ’ταν κοντά στην  εκκλησία τ’ Αη –Γιώργη. 
   Στον Αγιο Λουκά υπήρχε πηγαίο νερό που τροφοδοτούσε τους κατοίκους της περιοχής. Στα 1856 ο δήμαρχος Κυριάκος  Τασσίκας  το μάζεψε σε μια όμορφη μαρμαροπελεκητή βρυσούλα.Στο κέντρο της πόλης, δίπλα στης Πλατεία Λαού, πίσω απ’ το Μητροπολιτικό Ναό, υπήρχε πολύ και γάργαρο νερό.

Οι Εφτά Βρύσες
Στα 1877 ο δήμαρχος Τράκας Κομνάς (1874-1881), με δαπάνη του Δήμου, έφτιαξε στο σημείο αυτό τις περίφημες εφτά βρύσες. Εφτά μαρμάρινες βρύσες απ’ όπου το νερό έτρεχε ποτάμι. Εδώ έρχονταν οι τριγύρω μαγαζάτορες να πλύνουν τις πατσιές και τα ποδαράκια. Εδώ κατάφθαναν οι κυράδες, οι νοικοκυρές και τα δουλικά για να γεμίσουν την στάμνα. Εδώ οι χανιάρήδες για να  ποτίσουν τα ζώα των αγωγιατών.
     Μα σαν η πόλη άρχισε να μεγαλώνει, το νερό που αναφέραμε πιο πάνω –των πηγαδιών και των πηγών– δεν επαρκούσε. Για τούτο η Δημοτική Αρχή αναζήτησε καινούργιες πηγές ύδρευσης. Η λύση βρέθηκε επί  δημαρχίας του Νίκου Κρίτσα (1899-1903), όταν χτίστηκε το υδραγωγείο στη περιοχή της “Ταράτσας”, απ’ όπου τροφοδοτήθηκαν σχεδόν όλοι οι τότε κάτοικοι. 
   Αργότερα και επί δημαρχίας του Σπύρου Τράκα (1904-1913), το δίκτυο του υδραγωγείου της Ταράτσας βελτιώθηκε, αφού αντικαταστάθηκαν οι αρχικές  σωλήνες με σιδερένιες .Στο 1929 η Λαμία “πλημμύρισε” από νερό. Ήτανε το νερό του Γοργοποτάμου που ’ρθε επί δημαρχίας του Γιάννη του Μακρόπουλου (1925-1929). Ήτανε δε τούτο τόσο μεγάλο γεγονός, που όλοι οι Λαμιώτες μαζεύτηκαν στην πλατειά να το δουν να τρέχει! 


















Το πιο πολυσύχναστο και πολύβουο κομμάτι της πόλης : οι Εφτά Βρύσες...
    Στη συνέχεια, ο δήμαρχος Γιώργος Πλατής (1929-1934) μεγάλωσε το δίκτυο που ’φτασε μέχρι και τις συνοικίες ακόμα και έφτιαξε και σαράντα δημοτικές, συνοικιακές  βρύσες. 
    Στα 1937 ο δήμαρχος Νίκος Δουδουμόπουλος θα βάλει τα πρώτα υδρόμετρα αντικαθιστώντας έτσι το σύστημα του “φόρου επί των βρύσεων”, που λειτουργούσαν απ’ τα 1837, σύμφωνα με τον οποίο κάθε κάτοικος είτε έπαιρνε νερό από δημόσια είτε από ιδιωτική βρύση έπρεπε να πληρώνει φόρο. Σύστημα άδικο και δύσκολο και γι’ αυτό σχεδόν κανένας δεν πλήρωνε. 
   Σταθμός μεγάλος στάθηκε το έτος 1972, που επί δημαρχίας του Νίκου Μουντούρη κατασκευάσθηκε νέα, μεγάλη δεξαμενή στο λόφο του Αγίου Λουκά. Καινούργια έργα υδροληψίας στο Γοργοπόταμο, τρεις γεωτρήσεις, νέοι συλλεκτήρες νερού στις πηγές του ποταμού και  αντικατάσταση των σωλήνων ύδρευσης.
    Στα πλαίσια του ιστορικού της ύδρευσης της ΛΑΜΙΑΣ, παραθέσαμε απόσπασμα της αναφοράς που κάνει ο Νικ. Ταξ. Δαβανέλλος στο βιβλίο του "ΛΑΜΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ"  έκδοση 1994.

Εκδρομή στον Ξηριά

 ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΞΗΡΙΑ:

Ξεκινώντας τον προγραμματισμένο μας περίπατο στον Ξηριά, για να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό περάσαμε φυσικά εκτός από τοπία με φυσικές ομορφιές και από μέρη που είχε βάλει το χέρι του ο άνθρωπος! 
Πρώτη μας στάση ήταν το παλιό γεφύρι. 


Όπως είδαμε το γεφύρι αυτό έχει γύρω του σταλακτίτες και σταλαγμίτες και καθώς μάθαμε παλαιότερα υπήρχε εκεί και ένας καταρράκτης. Η δομή του είναι απλή και λιτή χωρίς όμως να στερείται ομορφιάς και είναι πέτρινο με μια μεγάλη καμάρα. Επίσης έχει μία σωλήνα-αγωγό η οποία εξυπηρετούσε σκοπούς ύδρευσης και περνούσε νερό από το υδραγωγείο μέχρι την Λαμία. Το γεφύρι αυτό δεν χρησιμοποιείται πια από το 1929. 

Δεύτερη μας στάση ήταν το παλιό υδραγωγείο. Το υδραγωγείο αυτό χτίστηκε το 1894 λειτούργησε από το 1899 και σταμάτησε τελικά ,όπως και το γεφύρι, να χρησιμοποιείται το 1929  και από τότε γίνεται παροχή νερού από τον Γοργοπόταμο. Οι εγκαταστάσεις του υδραγωγείου απαρτίζονται από ένα πέτρινο, ορθογώνιο κτήριο και ένα αγωγό ο οποίος όμως έχει χρόνια να χρησιμοποιηθεί και είναι πια φθαρμένος και σκεπασμένος με βρύα και λειχήνες.

   Εκεί αντικρίσαμε το ποτάμι, το οποίο παλιά ήταν πιο βαθύ με ανεβασμένη την στάθμη του νερού.   Διαπιστώσαμε ότι το νερό είναι λιγοστό θολό και πολύ ρηχό. Μετά από λίγα μέτρα το νερό γίνεται πιο ορμητικό και βαθύ. Έτσι σε εκείνο το σημείο μας ήταν δύσκολο να περάσουμε απέναντι. Με τη βοήθεια των βράχων τα καταφέραμε, παρόλο που γλιστρούσαμε και το έδαφος υποχωρούσε. Στη διαδρομή παρατηρήσαμε σταλαγμίτες και σταλακτίτες, πράγμα που φανερώνει ότι από τα σημεία εκείνα παλιά περνούσε νερό.  
Τέλος, την προσοχή μας τράβηξε ο καταρράκτης που συναντήσαμε στο τέλος της διαδρομής, που μας έκανε να χαλαρώσουμε για λίγα λεπτά!
             
     Τα φυτά που συναντήσαμε είναι τα εξής:



Σπάρτα
Το σπάρτο είναι αγγειόσπερμο, δικοτυλήδονο φυτό, το οποίο ανήκει στην τάξη των Κυαμωδών και στην οικογένεια των Χεδρωπών ή Κυαμοειδών.Είναι θάμνος με καταγωγή από την περιοχή
της Μεσογείου και φθάνει σε ύψος τα δύο μέτρα. Έχει μακριούς, λεπτούς, μυτερούς στην άκρη βλαστούς που είναι σχεδόν γυμνοί, χωρίς φύλλα. Τα άνθη του είναι κίτρινου χρώματος, αρωματικά και σχηματίζουν βότρυες.Ο καρπός του, όταν ωριμάσει, σκορπίζει τους σπόρους.
Τα σπάρτα καλλιεργούνται επίσης ως καλλωπιστικά και τοποθετούνται κατά μήκος των δρόμων αλλά και, λόγω του δυνατού ριζικού συστήματος τους, για την συγκράτηση των διαβρωμένων εδαφών. Οι βλαστοί τους χρησιμοποιούνται στην κατασκευή καλαθιών και ψάθινων καπέλων.








·         

Γκορτσιά ή Αγριοαχλαδιά

Περιγραφή:  Φυλλοβόλο, αγκαθωτό δέντρο, που φτάνει τα 6 μέτρα ύψος. Τα φύλλα
είναι πράσινα επάνω και γαλαζωπά κάτω. Τα άνθη είναι λευκά. Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες θέσεις
και όχι πολύ υγρά, καλά στραγγιζόμενα εδάφη.

Σχίνος (Pistacia Ientiscus) 
Είναι θάμνος ή δενδρύλλιο αειθαλές, ύψους 1-5 μ. Τα φύλλα του είναι σύνθετα και αποτελούνται από 4-10 ωοειδή ή ελλειψοειδή φυλλάρια στιλπνά και πρασινοκίτρινα. Τα άνθη φέρονται στις μασχάλες των φύλλων υπό μορφή σταφύλης κατά την άνοιξη.

Από το σχίνο λαμβάνεταιφαρμακευτική ρητνη, η οποία σε μερικές περιοχές είναι αρωματική και χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και προς μάσηση (μαστίχα Χίου).

·    
 Πλάτανος 
 Πρόκειται για μεγάλα δέντρα, με ύψος που κυμαίνεται από 30 έως 50 μέτρα, φυλλοβόλα και συναντώνται στις όχθες ποταμών και γενικά σε υγροτόπους, μπορούν όμως να επιβιώσουν και στην ξηρασία




Θυμάρι:

Το θυμάρι ή θύμιο είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό, το οποίο ανήκει στην τάξη των Σωληνανθών και στην οικογένεια των Χειλανθών  Είναι θάμνος μικρού ύψους (έως 30 εκατοστά), με όρθιους βλαστούς, εξαιρετικά ανθεκτικός, αναδύει πολύ ευχάριστο άρωμα.  Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν,αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση
τους είναι πολύ δυνατή, ελαφρώς καυστική και πλούσια. 


Το Taraxacum officinalis η αλλιώς πικραλίδα είναι κοινό χόρτο στην Ελλάδα ιδίως στα λιβάδια. Είναι πολυετής πώα με φύλλα μακρυά και οδοντωτά και κίτρινα άνθη. Φτάνει σε ύψος μέχρι 30cm.
Έχει μεγάλη αξία φαρμακευτική και είναι Ελληνικό φυτό.

Η φιστικιά (επιστ. Πιστακία) είναι δίοικο φυλλοβόλο δέντρο του γένους Πιστακία. Η καταγωγή της είναι από το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται ευρύτατα από την Ασία μέχρι τις Μεσογειακές χώρες και την Αμερική για τον καρπό της, το φιστίκι. Το ύψος  του δέντρου φτάνει τα 10 μέτρα με πλούσια
διακλάδωση με κλαδιά που έχουν χρώμα σταχτί. Τα φύλλα του είναι δερματώδη και σύνθετα. Οι ταξιανθίες της φιστικιάς σχηματίζουν τσαμπιά από μικρά άνθη.



Κισσός:
Ο κισσός είναι γένος φυτών της οικογένειας Αραλιίδες και ανήκει στην τάξη των σκιαδανθών . Το
γνωστότερο στην Ελλάδα είναι το καλλιεργούμενο αλλά και αυτοφυές είδος Κισσός η έλιξ κοινά κισσός. Είναι αειθαλής θάμνος, μακρόβιος, αναρριχώμενος ή έρπων και σπάνια δενδρύλλιο. Τα φύλλα του είναι τοποθετημένα εναλλάξ, με μακρύ μίσχο, ωοειδή, τριγωνικά, ρομβοειδή και καρδιόσχημα. Ο αναρριχώμενος κισσός δημιουργεί μικρές εναέριες ρίζες (τις λεγόμενες απτικές ρίζες) , που συντελούν στη συγκράτηση του φυτού κατά την αναρρίχηση σε διάφορα
υποστηρίγματα.


Πριν γυρίσουμε στον πολιτισμό κάναμε τα καθιερωμένα μας βιωματικά παιχνίδια και αφουγκραστήκαμε τους ήχους του νερού και του δάσους.





Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

ΝΕΡΟ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ

Για τη φετινή χρονιά , 2015-16, το θέμα της περιβαλλοντικής ομάδας του σχολείου μας θα είναι το Νερό ως πηγή έμπνευσης και ζωής.
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:


·       Δημιουργία ομάδων, κατασκευών, φωτογραφίας, έρευνας, κ.τ.λ

·       Ενημέρωση για τον τρόπο εκπόνησης δραστηριοτήτων

·       Δράσεις στο πεδίο, βιωματικές δράσεις.

·       Συλλογή πληροφοριών και εξαγωγή συμπερασμάτων


  
ΠΟΙΟΥΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΒΑΛΑΜΕ


·       Η συνεργασία μεταξύ των μαθητών

·       Η λήψη πρωτοβουλιών

·       Αυτοσχεδιασμός και δημιουργικό πνεύμα

·       Να αναγνωρίσουν οι μαθητές την σημασία της συνετής διαχείρισης των υδάτινων πόρων
-
 ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ







ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ:

-Συνεργασία με τα ΚΠΕ 
-Εργασίες πεδίου και βιωματικές δράσεις για την πιο ευχάριστη και αποτελεσματική
συμμετοχή των μαθητών στις δραστηριότητες







Η χρονική εξέλιξη του προγράμματος ( διερεύνηση θέματος, επεξεργασία, υλοποίηση δράσεων, επισκέψεων, παρουσίαση κλπ)



1ος
ΜΗΝΑΣ
Σύνθεση ομάδας
Εισαγωγή στις έννοιες
Ποδηλατική βόλτα στο Γοργοπόταμο
2ος ΜΗΝΑΣ
-Ανάθεση εργασιών για αναζήτηση πληροφοριών
- Εκδρομή ημερήσια στο Μουσείο Θερμοπυλών και τα λουτρά Δαμάστας
- Καταγραφή εμπειριών από τις δύο εκδρομές και συμπεράσματα
3ος ΜΗΝΑΣ
- Βιβλιογραφική αναζήτηση για την διαχείριση του νερού στην Ελλάδα
- Σύγκριση και ανάλυση αποτελεσμάτων
- Αναζήτηση θετικών παραδειγμάτων διαχείρισης υδάτων στο νομό Φθιώτιδας
4ος ΜΗΝΑΣ
-Δημιουργία αφίσας με κεντρικό θέμα το νερό
-Επίσκεψη στο ΚΠΕ Σουφλίου (είμαστε στο δίκτυο «Νερό και Βιώσιμη Ανάπτυξη»
5ος ΜΗΝΑΣ
Εκδρομή στο ΚΠΕ Άμφισσας
Καταγραφή εντυπώσεων
Παρουσίαση αποτελεσμάτων